25 فوریه 2023 - اکثر افراد مبتلا به دیابت و پیش دیابت، این تصور غلط را دارند که مصرف داروهای کاهش دهنده ی قند خون نشانه ضعف است یا به این معنی است که بسیار مریض هستند. با این حال، درمان اولیه ممکن است کلید حفظ سلامتی شما در طول زمان باشد.

تعداد کمی از مردم برای شروع درمان با یک داروی جدید برای مدیریت یک بیماری اشتیاق نشان می دهند. هنگامی که یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یک داروی جدید را توصیه می کند، عدم پذیرش درمان، امری رایج است.

دکتر John Buse، مدیر مرکز دیابت در دانشکده پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی، می‌گوید: مردم معمولاً فکر می‌کنند که داروها خطرناک هستند و نیاز به آنها نشانه ی ضعف است.

دکتر Mary Lou Perry، متخصص تغذیه و متخصص مراقبت و آموزش دیابت در سیستم بهداشتی دانشگاه ویرجینیا، می‌گوید: تصور اشتباه اکثر مردم این است که باید واقعاً مریض باشند که به دارو نیاز داشته باشند. برای رد این باور اشتباه، او از بیماران می‌ پرسد: چه کسی سالم ‌تر است، فردی که هیچ دارویی برای کنترل قند خون، لیپیدها و فشار خون دریافت نمی ‌کند یا فردی که دارو مصرف می ‌کند و به اهداف خود می ‌رسد؟ مسلما فردی که به اهداف خود می رسد سالم تر است.

مردم همچنین اغلب از عوارض جانبی احتمالی، قرار دادن داروها در برنامه ی روزانه خود و البته هزینه آن می ترسند.

دکتر Perry، می‌گوید: افراد اغلب قبل از شروع دارو برای تمرکز بر کاهش وزن، تغذیه سالم و ورزش، زمان بیشتری را درخواست می ‌کنند و فکر می‌ کنند با این تاکتیک ‌ها می‌ توانند به اهداف خود برسند. هم دکتر Perry و هم دکتر Buse، از صمیم قلب موافق هستند که این تغییرات در شیوه زندگی مفید است، اما با داروهای بسیار موثر پایین آورنده ی قند خون موجود که از این تلاش‌ها حمایت می ‌کنند و مزایای دیگری نیز دارند، تاخیر در شروع دارو ممکن است عاقلانه‌ ترین تصمیم نباشد.

تاریخچه مختصری از داروهای دیابت

قبل از تایید متفورمین توسط FDA در سال 1994، فقط دو نوع داروی کاهش دهنده ی قند خون وجود داشت: انسولین ها و سولفونیل اوره ها (داروهایی که سلول های بتای پانکراس را برای ترشح انسولین تحریک می کنند). عوارض جانبی هر دوی این داروها هیپوگلایسمی (قند خون پایین) و افزایش وزن است.

از آن زمان تاکنون، به سرعت بیش از پنج دسته از داروهای کاهش دهنده ی قند خون به بازار عرضه شده اند، از متفورمین ژنریک که به طور گسترده استفاده می شود، تا مهارکننده های SGLT-2 که به طور فزاینده ای تجویز می شوند(مانند  JardianceوFarxiga)، آگونیست های گیرندهGLP-1 (به عنوان مثال، Victoza، Ozempic، Trulicity، Rybelsus)، و آگونیست گیرندهGLP-1/GIP دوگانه(مانند Mounjaro)، همراه با چندین داروی دیگر.

داروهای جدیدتر کاهش دهنده ی قند خون وقتی به تنهایی استفاده می شوند باعث هیپوگلایسمی یا افزایش وزن نمی شوند. تعدادی از آنها مزایای سلامتی بیشتری برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2، دارند. متفورمین با کاهش سطح گلوکز، پیشرفت پیش دیابت به دیابت نوع 2 را کاهش می دهد. مهارکننده هایSGLT-2  و آگونیست های گیرندهGLP-1 ، سطح گلوکز را کاهش می دهند و خطرات مهم دیابت در آسیب به کلیه و نارسایی قلبی را کاهش می دهند. آنها، همراه با داروی GLP-1/GIP Mounjaro، کمک قابل توجهی به کاهش وزن نیز می کنند.

درمان زودهنگام

افزایش وزن می تواند تغییرات هورمونی و متابولیکی در بدن ایجاد کند. این تغییرات باعث ایجاد مقاومت به انسولین می شود، که ناتوانی بیشتر سلول ها در استفاده ی موثر از انسولین برای انتقال گلوکز از خون به داخل سلول ها برای استفاده به عنوان انرژی، است. سلول‌های بتا در لوزالمعده که انسولین تولید می‌کنند، متعاقباً بیش از حد فعال می‌شوند. آنها با هدف حفظ سطح طبیعی گلوکز، انسولین بیش از حدی تولید می کنند. نتیجه ی این فعالیت بیش از حد، تولید مقادیر زیادی انسولین است که سلولها نمی توانند به طور موثر از آن استفاده کنند زیرا اکثر سلول های بدن در برابر انسولین مقاوم هستند.

در نهایت، سطح گلوکز در خون ممکن است به اندازه ای افزایش یابد که منجر به پیش دیابت یا دیابت نوع 2 شود. پیش دیابت زمانی است که هنوز سطح قند خون به اندازه ی آستانه ی تشخیص دیابت نوع 2 افزایش نیافته است. دکتر Perryمی گوید: اجازه ندهید کلمه ی "پیش" در "پیش دیابت" شما را به بی عملی بکشاند.

او همچنین خاطرنشان کرد که سطوح بالای قند خون در پیش دیابت و دیابت نوع 2 ، یک محرک بزرگ برای آسیب های قلبی، کلیوی، چشم و مغز در آینده است. افزایش وزن همچنین باعث فشار خون بالا و سطوح غیر طبیعی چربی (کلسترول و چربی خون) می شود که خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را نیز افزایش می دهد.

متأسفانه، بیشتر مردم از وقوع این تغییرات بی‌اطلاع هستند، زیرا افزایش وزن با علائم و نشانه‌های کمی از مشکلات دیگر در طول سالیان متمادی اتفاق می‌افتد. به علاوه، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اغلب آن طور که باید یک علامت هشدار را برای بیماران دارای اضافه وزن بالا نمی برند و این افراد را به انجام اقدامات فوری به غیر از کاهش وزن تشویق نمی کنند. میلیون‌ها نفر سال‌های زیادی را با پیش دیابت سپری می‌کنند که ممکن است به دیابت نوع 2 تبدیل شود.

دکتر ،Perry می گوید: مردم به ‌سرعت خود را به خاطر قرار گرفتن در این موقعیت سرزنش می‌کنند، که من به آنها می‌گویم، این تقصیر شما نیست. زمان و انرژی خود را دوباره بر روی تغییرات مهم سبک زندگی و انتخاب های دارویی بهینه متمرکز کنید.

رویکرد شخصی به مراقبت

با این دانش در مورد پیشرفت دیابت و در دسترس بودن داروهای مؤثرتر و جدیدتر، متخصصان اکنون رویکرد "منتظر نباشید، دریغ نکنید" را برای مراقبت توصیه می کنند. این پیام با تمرکز بر "مراقبت شخص محور و تصمیم گیریمشترک" است، به این معنی که ارائه دهنده ی مراقبت های بهداشتی شما باید با شما همکاری کند و زندگی فردی، سبک زندگی، نیازها و خواسته های شما را در نظر بگیرد.

افرادی که کاملاً آماده ی شروع دارو نیستند، ممکن است نیاز به زمان داشته باشند تا در مورد آن فکر کنند. هم دکتر Buse و هم دکترPerry  می گویند که یک تا سه ماه به مردم فرصت می دهند تا مراحل درمان بعدی خود را بررسی کنند. آنها افراد را تشویق می کنند تا از این زمان برای ایجاد تغییرات مهم در عادات غذایی و فعالیت بدنی خود استفاده کنند و سپس تأثیر آن را بر روی قند خون خود مشاهده کنند. با در دست داشتن نتایج آزمایشگاهی جدید، Buse و Perry از تصمیم گیری مشترک برای انتخاب بهترین مراحل درمان بعدی استفاده می کنند. دکتر Buse، می‌گوید: من فقط زمانی که شواهد قانع‌ کننده‌ای برای انجام این کار وجود دارد، بیمارانم را تحت فشار قرار می‌دهم تا اقدامات سریع ‌تری مانند شروع فوری یک داروی جدید را انجام دهند.

با ارائه دهنده ی مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا با هم یک برنامه مراقبتی تدوین کنید که به طور واقع بینانه با زندگی شما مطابقت داشته باشد و به شما کمک کند در طول زمان به اهداف مورد نظر خود برسید. به دلیل احتمال پیشرفت پیش دیابت به دیابت نوع 2، شما و ارائه دهندگان تان باید به طور منظم نحوه عملکرد برنامه خود را ارزیابی کرده و در طول سال ها در صورت نیاز آن را بازبینی کنید. البته، همراه با کنترل فشار خون و کلسترول، بهترین نتیجه حرکت از پیش دیابت به عدم دیابت (یعنی قند خون طبیعی) خواهد بود.

شروع داروها برای دیابت نوع 2

در دهه ی گذشته، اولین داروی کاهش دهنده ی قند خون برای دیابت نوع 2 متفورمین بوده است که با دوز پایین (500 میلی گرم در روز) شروع شده و در صورت تحمل و نیاز به 2000 میلی گرم در روز افزایش می یابد. (توجه: اگر متفورمین باعث مشکلات معده می شود، قرص طولانی رهش را درخواست کنید.)

با این حال، در حال حاضر توافق نظر وجود دارد که داروهای جدیدتر و مؤثرتر مانند مهارکننده‌های SGLT-2، آگونیست‌های گیرنده GLP-1، و داروی جدید GLP-1 RA/GIP، باید برای افرادی که به بیماری قلبی، نارسایی قلبی یا بیماری مزمن کلیوی مبتلا هستند یا در معرض خطر بالای ابتلا به این بیماری ها هستند، شروع شود. یکی دیگر از مزایای این داروها، کاهش وزن است.

با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در مورد اینکه کدام یک از این داروها برای شما بهترین است صحبت کنید. تمام جزئیات مربوط به سلامتی، وضعیت پزشکی و سبک زندگی خود را مطرح کنید. دکتر Buse،می‌گوید: برای افرادی که دیابت نوع 2 به تازگی در آنها شروع شده است، می‌توان در مورد هر برنامه ی جدی برای تغییر سبک زندگی، داروهای کاهش ‌دهنده گلوکز یا جراحی کاهش وزن صحبت کرد. اما حدس من این است که اکثر شرکت های بیمه اصرار دارند که قبل از امتحان یا اضافه کردن یکی از داروهای جدیدتر، که به طور قابل توجهی گران تر هستند، با متفورمین بسیار ارزان تر شروع کنید.

نکته مهم دیگر این است که اگر رویکرد فعلی شما به شما در رسیدن به اهداف مدیریتی تان کمک نمی کند، افزودن یا تغییر داروها را به تاخیر نیاندازید.

شروع دارو برای پیش دیابت

افراد مبتلا به پیش دیابت، همراه با کاهش وزن، تغذیه سالم تر و فعالیت بدنی بیشتر، باید داروهای کاهش دهنده ی قند خون را نیز در نظر بگیرند. اگرچه برای پیش دیابت متفورمین تایید نشده است، اما از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد شروع با دوز پایین متفورمین (500 میلی گرم) سوال کنید. متفورمین، هموگلوبین A1cرا با حداقل خطر هیپوگلایسمی کاهش می دهد و هزینه آن پایین است.

تحقیقات انجام شده در مطالعات پیشگیری از دیابت نوع 2 نشان می دهد که متفورمین به ویژه به کاهش قند خون و کند کردن پیشرفت بیماری در بزرگسالان جوان؛ کسانی که BMI بالاتر (35 یا بالاتر)؛ گلوکز ناشتای بالاتر (110 میلی گرم در دسی لیتر یا بالاتر)؛ و هموگلوبین A1c بالاتر (> 6.0٪) دارند و در زنانی که دیابت بارداری داشته اند، کمک می کند.

دکتر Buse، می‌گوید: من متفورمین را در پیش دیابت پیشنهاد می‌کنم، مگر اینکه فردی دلیل قانع ‌کننده‌ای برای شروع یکی از داروهای دیگر [به دلیل] چاقی، نارسایی قلبی و/یا بیماری مزمن کلیوی داشته باشد. در حالی که متفورمین برای پیش دیابت هنوز "نجات دهنده زندگی" در نظر گرفته نمی شود، مزایای آن به طور گسترده برای مرگ، ناتوانی، شناختی و پیامدهای COVID مورد بررسی قرار گرفته و تایید شده است.

بهبودی از دیابت نوع 2

دیابت نوع 2 به طور سنتی به عنوان یک بیماری پیشرونده توصیف می شود. بدون تغییرات عمده در شیوه زندگی، سطح هموگلوبین A1c به تدریج در طول زمان افزایش می یابد و داروهای بیشتری مانند انسولین برای مدیریت دیابت مورد نیاز خواهد بود. بنابراین، افراد مبتلا به دیابت نوع 2 اغلب از شنیدن این موضوع متعجب می شوند که ممکن است بتوانند دیابت خود را «معکوس کنند» یا بدون نیاز به دارو به قند خون طبیعی برسند.

از آنجایی که «معکوس شدن یا remission» می‌تواند دلالت بر درمان دائمی داشته باشد، اصطلاح مناسب‌تر «بهبودی از دیابت» است. این به طور کلی به این معنی است که هموگلوبین A1cاین افراد به سطح افراد بدون دیابت (کمتر از 6.5٪) کاهش یابد و فرد از داروهای دیابت به طور کلی بی نیاز شود یا داروی خود را به متفورمین محدود کند. اگرچه این امر برای همه مبتلایان به دیابت نوع 2 امکان پذیر نیست، اما برای برخی گزینه ی هیجان انگیزی است.

به طور خلاصه، تحقیقات نشان داده است که اقدامات اولیه، رسیدن به اهداف برای وزن، گلوکز، لیپیدها و فشار خون، و همچنین مدیریت سایر عوامل خطر، می تواند به تاخیر در پیشرفت پیش دیابت به دیابت نوع 2 کمک کند، و دیابت نوع 2 را در برخی از افراد، معکوس کند و در طول زمان شما را سالم تر نگه می دارد. دکتر Perry، می گوید: تحقیقات نشان می دهد که مدیریت سطح قند خون در مراحل اولیه ی بیماری می تواند بر مسیر دیابت در 10 تا 15 سال بعدی تأثیر گذارد.

منبع:

https://diatribe.org/biggest-myth-about-starting-type-2-diabetes-drugs